#1

        Moje życie składa się z wielu porażek, sukcesów i kilku filozoficznych myśli. Z błędów, których żałuję do dziś, ze wspomnień o ludziach, którzy odeszli i już nie wrócą. Nie tylko w sensie umierania. Są ludzie, których zraniłam i już mi tego nie wybaczą. Odeszli na zawsze, choć w mojej pamięci pozostaną ze mną uśmiechnięci, chętni i gotowi mi pomagać. 

         Moje życie to dziwne istnienie, którego nikt nie potrafi zdefiniować. Kim jestem? Po co w ogóle żyję? Jaką rolę inni odgrywają w moim istnieniu? Jaką rolę w nim odegrałeś  Ty? Byłeś. Tylko po co? Żeby zburzyć mój mizernie utkany niestabilny świat? Żeby wdepnąć do niego z butami i przewrócić go do góry nogami? Żeby zniweczyć wszelkie moje plany odnośnie miłości?

           Poznaliśmy się pewnego deszczowego dnia, gdy wracałeś z treningu, a ja spieszyłam się do pracy. Wpadliśmy na siebie. To było piękne. Zupełnie jak z bajki.  Złapałeś mnie w pasie, żebym nie upadła. Potem umówiliśmy się na kawę. A Twoje  oczy wpatrywały się we mnie z czymś, czego nie mogłam odgadnąć.

           Grałeś w tutejszym klubie. Mówiłeś, że uwielbiasz siatkówkę i chce się rozwijać. Mówiłeś też, że jestem piękna. Nim się obejrzałam, zawróciłeś mi w głowie. Pięknymi słówkami, szarmanckimi gestami, cudownym uśmiechem. Całym sobą. Kiedyś po wygranym meczu, i to nie z byle kim – ze Skrą Bełchatów, podszedłeś do mnie z uśmiechem i jak gdyby nigdy nic oznajmiłeś,że tą wygraną dedykujesz mnie.

            A ja? Patrzyłam na Ciebie, aż w końcu po prostu cię pocałowałam. Od tamtego momentu można nas było uznać za parę, co też koledzy z drużyny, jak i inni, zrobili.

I od tego się wszystko zaczęło.

          

Posłowie: startujemy z czymś nowym. jest już skończone, więc spokojnie powinnam to doprowadzić do końca. Nie spodziewajcie się dużej ilości rozdziałów. Mam ich 9. 

Poznajcie Pana Tajemniczego.

Pobawimy się w zgadywanki? :)  
+Odsyłam do zakładki "Informowani"