#7

       Zastanawiam się, czy dobrze robię. Jestem pełna wątpliwości. Fakt, że pozwoliłam Ci wejść do mojego mieszkania pogorszył sytuację. Siedzę, wtulając się w Twoje ramię, a Ty obejmujesz mnie i szepczesz czułe słówka. Jeśli mam być szczera, to znów zaczynam w nie wierzyć.  Staram się opierać, ale nie daję rady, skutkiem czego jest fakt, że pozwalam, byś mnie całował.

           Twoje usta błądzą po mojej szyi, karku. Twoje ręce manewrują pomiędzy guzikami turkusowego sweterka, by po chwili zrzucić go na ziemię. Obok niego ląduje Twoja koszulka. Popychasz mnie i czuję pod plecami strukturę kanapy. Twoje usta są wszędzie, a palce wytyczają drogę do coraz bardziej intymnych miejsc. Z łatwością pozbywasz się moich dżinsów. Moje dłonie natychmiast wędrują do Twojego paska, chcąc go rozpiąć i pozbawić Cię zbędnego materiału.  

           Przeżywamy chwile zapomnienia, gdy lądujemy nadzy na puchatym dywanie. Twoje dłonie błądzą w okolicy moich ud. Wsuwasz we mnie palec i poruszasz nim energicznie, badając moje wnętrze. Powstrzymuję się od wydania jęku. Uśmiechasz się, widząc że zagryzam wargi. Składasz na moich ustach pełen pożądania pocałunek.

            Gdy wchodzisz we mnie, wbijam paznokcie w Twoje plecy. Nie kontroluję wydobywających się z mojego gardła dźwięków, gdy zaczynasz się we mnie poruszać. Przed oczami stają mi wszystkie  nasze najpiękniejsze chwile, wszystkie piękne wspomnienia. Szczytujemy równocześnie. Zmęczony opadasz na dywan obok mnie i obejmujesz mnie ręką.

     - Wybacz mi, błagam. Żałuję – całujesz mnie w czoło.

                Przytulam się do Ciebie. Brakowało mi tego. Twojej bliskości, Twojego uśmiechu. Całego Ciebie.

     - Czemu to zrobiłeś – pytam cicho.

     - Wydawało mi się, że tak będzie dla nas najlepiej… Nie chciałem patrzeć, jak stoisz smutna w progu, gdy ja wyjeżdżam. Nie umiałem wracać na kilka dni i potem po prostu znowu gdzieś jechać na tydzień czy dwa. Myślałem, że to się uda…

     - Nie myśl już, nie wychodzi ci to najlepiej – uśmiecham się i całuję Cię w usta. Twój kilkudniowy zarost jak zwykle drażni moje wargi. Dłonią przejeżdżam po Twojej brodzie. Nigdy jej nie golisz, czasem może skracasz. Słodko w niej wyglądasz. Jak mężczyzna. Chociaż nie zawsze się tak zachowujesz.

     - Dasz mi drugą, ostatnią szansę?

     - A zasłużyłeś?

     - Ty o tym zdecyduj.

               Wpatruję się w Ciebie chwilkę, po czym splatam swoje palce w Twoimi. Kocham Cię, kurwa. Przecież to proste, że Ci wybaczę.

No nie umiem opisywać no xD

Podpowiedzią nie był śnieg, a coś co było wspomniane w tekście ;) 

Jeszcze tylko 2 i chyba mnie zabijecie za zakończenie xD